Wat bracht Charles Eyck in 1952 naar Curaçao, en wat bracht het eiland hém? In deze lezing vertelt kunsthistorica Monique Dickhaut over het bijzondere verblijf van Eyck op het Caribische eiland.

Op 1 november 1952 arriveerde Charles Eyck op Curaçao. Hij zou er zes en een halve maand blijven. Op 10 mei 1953 verliet Eyck Curaçao aan boord van de Napoli, ‘financieel armer dan ik gekomen ben’, zo schreef hij aan gouverneur van de Nederlandse Antillen Teun Struyken, ‘maar geestelijk met een rijkdom van exotische vondsten – die te zijner tijd – als ik weer terug ben in Holland, hun voltooiing zullen vinden. Ik hoop dat het geluk dat ik daardoor zal hervinden, mij toestaat, zonder eenige verbittering aan de minder aangename ervaringen te denken.’

Waarom had Eyck een diepe wens om Nederland (tijdelijk) te verlaten, wat vond hij ‘aan de andere kant van de oceaan’ en wat bracht deze reis hem artistiek en persoonlijk? Al deze vragen, en meer, worden tijdens deze lezing beantwoord.

Over Monique Dickhaut
Monique Dickhaut (1959) is kunsthistorica. Bijna vijfentwintig jaar was zij werkzaam als directeur/conservator van Museum aan het Vrijthof in Maastricht. In die periode realiseerde zij verschillende tentoonstellingen en publicaties over kunst en kunstenaars in Limburg in de periode 1900-1965; waaronder een tentoonstelling en monografie over Henri Jonas (1878-1944). In 2019 promoveerde Monique Dickhaut aan de Open Universiteit op het proefschrift Arcadië voorbij. Het Limburgse kunstdebat in de wederopbouwperiode (1945–1965).

Voor de tentoonstelling Aan de andere kant van de oceaan deed zij onderzoek naar het verblijf van Charles Eyck (1897-1983) op Curaçao in 1952-1953 en de redenen voor zijn vertrek naar en van het Caribische eiland.

Lees meer:

Deze activiteit is onderdeel van het Jaar van het Heerlens erfgoed. In 2025 worden in Heerlen tal van activiteiten en evenementen georganiseerd die het Heerlens erfgoed weer zicht- of voelbaar maken.