‘Alle mensen hebben drie levens: openbaar, privé en geheim.’ Met dit citaat van Gabriel García Márquez opent Joan Baez: I Am a Noise. Het past perfect bij deze muziekdocumentaire over de iconische zangeres Joan Baez. Over haar publieke en privéleven is veel bekend: haar komeetachtige doorbraak op achttienjarige leeftijd in 1959, haar relatie met Bob Dylan, haar betrokkenheid bij de burgerrechtenbeweging en haar protest tegen de Vietnamoorlog.

De documentaire, die de zangeres volgt op haar afscheidstournee door Amerika en Europa, wekt dit verleden met uniek archiefmateriaal tot leven. Maar Baez vertelt ook eerlijk over de onbekende schaduwkanten van haar leven. Op het podium oogde ze zelfverzekerd, maar in werkelijkheid kampte ze met paniekaanvallen en mentale instabiliteit. Ook het harmonieuze beeld van het gezin waarin ze opgroeide gaat aan diggelen.

Dagboeken, tekeningen, brieven en cassettebandjes met opnames van therapiesessies uit het familiearchief roepen een beeld op van een in vele opzichten ongelukkig gezin. Baez praat openhartig over de oorzaken, zodat de documentaire het gangbare filmportret van beroemdheden ontstijgt.