Ruben Block

“Om goed solo-werk te verrichten, moet je te rade gaan bij iemand anders”. Ruben Block, supertalent en rockvedette, toegewijd zanger/gitarist én frontman van rockfenomeen Triggerfinger ging te rade bij de Amerikaanse producer Mitchel Froom (o.a. Crowded House, Elvis Costello, Paul McCartney) om zijn eerste soloplaat te maken. 'Looking to Glide' brengt ons veel moois, veel intelligente instinctiviteit, veel Ruben Block, die via Mitchell Froom dichter bij zichzelf uitkomt. En al doende de tent omverblaast.

Producer Mitchel Froom
Om nog meer zichzelf te zijn en een eerste soloplaat te maken ging Ruben Block te rade bij een Grote: Mitchel Froom. Amerikaan, producer van en samenspanner met Crowded House, Elvis Costello, Suzanne Vega, Paul McCartney, Los Lobos, Sheryl Crow en - jawel - Triggerfinger. Froom was destijds stichtend lid van The Latin Playboys, een gelegenheidsgroep met leden van Los Lobos, en bedenkers van een rootsy, experimenteel rockgeluid dat Block ten zeerste inspireerde.

Teksten waarin licht en duisternis elkaar bij de hand nemen
In Froom vond Block de ideale sparring partner om dichter bij zichzelf te komen. De muziek die hij als Ruben Block maakt is grillig, soms donker, soms voorzien van bijna cubistisch klinkende riffs, altijd gewapend met kleine vocal hooks, en teksten waarin licht en duisternis elkaar bij de hand nemen en een vreemde dans inzetten.

Die combinatie van somber- en vrolijkheid werd door Froom mooi omschreven als Ruben’s “instinct to keep the worry out of it”. “With this project, it was really important that the joy stay in there - even on the darkest songs.” Het “project” werd een album waar de muziekliefhebber op termijn veel en uiteenlopend plezier kan hebben.

Geen instantsoep, geen oploskoffie-muziek, maar songs waar lang en met groeiend plezier aan gewerkt is.

Looking to Glide
Van de Bowie-eske gitaren van 'Turning on a fan' naar de falsetstemmen van 'Looking to glide', van de mysterieuze percussietapijten in 'Doing love' naar slotlied 'Showtime', dat gewoon mooi durft te zijn. Elke song is een ontdekkingstocht, met details in arrangementen en instrumentatie, vondsten die zich gaandeweg kenbaar maken, en vele, allemaal interessante lagen. Ondertussen wordt er - geen zorgen - ook energiek gerockt, zoals in de vooruitgeschoven single 'Lights'.

Veel moois, veel intelligente instinctiviteit, veel Ruben Block, die via Mitchell Froom dichter bij zichzelf uitkomt. En al doende de tent omverblaast.