Ter gelegenheid van de nieuwe restauraties van Aguirre, der Zorn Gottes, Kaspar Hauser - Jeder Für Sich Und Gott Gegen Alle en Fitzcarraldo, vertonen we vanaf juni in een klein retrospectief de belangrijkste speelfilms van de Duitse grootmeester Werner Herzog.
Op een dag wordt in een van de straten van Nürnberg een jongeman in versleten kleren gevonden, hij kan niet spreken of lezen. In zijn hand een brief met zijn naam, Kaspar Hauser. Kaspar wordt vervolgens tentoongesteld in het circus – in 1828 gaat men niet zachtzinnig om met mensen die afwijken van de norm. Totdat de geleerden zich over de jongen buigen. Ze willen de mens in de natuurstaat bestuderen: heeft hij een moreel besef? En hoe snel kun je iemand die in een kelder is gehouden socialiseren?
Regisseur Werner Herzog focust op de manier waarop 'beschaafde' mensen met Kaspar Hauser omgaan. Normalisering is het doel van de medici en filosofen die zich over de jongen buigen. Kaspar wordt cultuur bijgebracht, maar beviel zijn oorspronkelijke staat hem niet beter? Dat Kaspar zo zijn eigen logica erop nahoudt, ontgaat hen.
In de opvatting van de regisseur is Kaspar de eenzame ‘wilde’ die door de wereld wordt gebruikt om haar superioriteit te demonstreren. Diezelfde beschaafde mensen halen de schouders op wanneer Kaspar op een dag wordt vermoord – zijn hersens worden zelfs op sterk water gezet en ontleed.
Kaspar Hauser - Jeder Für Sich Und Gott Gegen Alle verscheen twee jaar na Herzogs Aguirre, der Zorn Gottes. In Cannes werd de film onder meer onderscheiden met de grote juryprijs en de prijs van de internationale filmkritiek. Met een indrukwekkende rol van Bruno Schleinstein.
Kaspar Hauser - Jeder Für Sich Und Gott Gegen Alle