Ter gelegenheid van de nieuwe restauraties van Aguirre, der Zorn Gottes, Kaspar Hauser - Jeder Für Sich Und Gott Gegen Alle en Fitzcarraldo, vertonen we vanaf juni in een klein retrospectief de belangrijkste speelfilms van de Duitse grootmeester Werner Herzog.
Don Lope de Aguirre, de veroveraar die, na de ineenstorting van het Incarijk, op last van zijn bevelhebber met een troep soldaten, inheemse slaafgemaakten en wat paarden het regenwoud van Peru intrekt. Doel van de onderneming: de ontdekking van El Dorado, de mythische stad van goud. De reis verloopt rampzalig, de manschappen sterven aan ziektes en uitputting – de natuur is oppermachtig, het vlot van de expeditie raakt op drift in een wilde rivier – Aguirre blijft alleen achter. Was zijn El Dorado een hersenschim, gemiste kans of beproeving in dienst van een mystiek doel?
Regisseur Werner Herzog laat de antwoorden in het midden; zijn film – waarvoor cast en crew evenveel ontberingen leden als de fictieve personages – laat je de woestheid en de kracht van het tropisch woud ervaren. Woest is ook Aguirre, huiveringwekkend overtuigend gespeeld door Klaus Kinski met zijn wijd opengesperde blauwe ogen, en onderhuids dreigend de soundtrack met natuurgeluiden en composities van de Duitse band Popol Vuh.
De film is legendarisch, de regisseur is legendarisch en de hoofdrolspeler is legendarisch. Geen filmnaslagwerk laat het onvermeld: Aguirre, Der Zorn Gottes staat in dezelfde lijn als 2001: A Space Odyssey en Apocalypse Now: grote films, waarvoor de regisseurs tot het uiterste gingen om ze te realiseren. Terecht een klassieker.
Aguirre, Der Zorn Gottes wil je gewoon op het witte doek ervaren.
Aguirre, Der Zorn Gottes