Na twintig jaar het contact met zijn moeder met borderline tot een minimum beperkt te hebben, wordt Allard Detiger gebeld door de politie. Haar huis is totaal verwaarloosd, buren klagen en professionele hulp is per direct nodig. Allard neemt een deel van de verantwoordelijkheid van de zorg voor zijn moeder op zich maar raakt hierdoor steeds meer verstrikt in ruzies en trauma’s uit zijn jeugd.
Naarmate zijn moeders toestand verslechtert vervagen de harde lijnen die Allard tussen hen bewust had opgebouwd. Ook Allard vervalt hierdoor in oude patronen en wordt gedwongen kritisch naar zichzelf te gaan kijken om zo tot acceptatie en liefde voor zijn moeder te kunnen komen en ook te voorkomen dat hij zijn trauma niet doorgeeft aan zijn eigen jonge dochter.
De titel van de documentaire verwijst niet alleen naar de puinhoop in het huis van Allards moeder, maar misschien nog wel meer naar de trauma’s die hij in zijn jeugd heeft meegekregen. Puinhoop, gefilmd over een periode van meer dan 10 jaar, is een intieme en persoonlijke documentaire over de worsteling van een kind om onafhankelijk te zijn van een ouder die hem niet wil loslaten.
Bijzonderheden
Wat in het vat zit, verzuurt niet. Volgens Filmhuis De Spiegel is Puinhoop een hartverscheurende documentaire die je gezien wilt hebben.
Regisseur Allard Detiger over Puinhoop: ''Bespreekbaarheid was een extra reden om de film te maken. “Tien jaar ben ik met de film bezig geweest en nóg zit ik in groepstherapie. Toch heeft dit proces me geholpen te reflecteren, te praten. Ik hoop dat mijn film anderen helpt.''
Puinhoop